O Βασίλης έθεσε - όπως θα δούμε και στην περιγραφή του - έναν στόχο. Να περπατήσει μια διαδρομή μαραθωνίου μέσα στο Μόναχο. Η ιδέα ξεκίνησε πριν ένα χρόνο. Με επιμονή και συνέπεια προετοιμάστηκε και τελικά την τελευταία Κυριακή τα κατάφερε.
Του ζητήσαμε να περιγράψει το πως και που. Ηταν αρχικά διστακτικός για να μην "παρεξηγηθεί". Εμείς επιμέναμε γιατί επρόκειτο για μια ερασιτεχνική πρωτοβουλία που αξίζει αναφορά.
Ακολουθεί η περιγραφή του Βασίλη
Βασικά ξεκίνησε σαν άσκηση πριν απο περίπου ενάμιση χρόνο εν μέσω πανδημίας και αφού είχα τελειώσει με το σκανάρισμα του προσωπικού μου φωτογραφικού αρχείου.
Στην αρχή ήταν μικροί περίπατοι χωρίς κάποιον σοβαρό λόγο και στόχο. Όσο περνούσε όμως ο καιρός έβλεπα ότι η ευεξία έγινε συνήθεια και εντέλει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου. Άσε που τελείωσα και αρκετά hörbücher/e-books περπατώντας στον καθαρό αέρα. Συνήθεια που έχει μένει έως και τώρα.
Με τον καιρό ανέβαινε τόσο η συχνότητα του περπατήματος όσο και η απόστασή του. Γυρίζοντας από τις περσινές καλοκαιρινές διακοπές με μηδέν χιλιόμετρα περπάτημα σε διάστημα 6 εβδομάδων θέλησα να ξεκινήσω και πάλι λόγω βάρους πρώτα από όλα και μετά τη βελτίωση της φυσικής κατάστασης. Άσε που το χρόνιο πρόβλημα της μέσης "χτυπούσε ήδη την πόρτα ". Πόρτα που πρόλαβε να χτυπήσει ο covid και που με κράτησε ανενεργό για τρεις ακόμη εβδομάδες.
Αρχές Οκτωβρίου ξεκίνησα να εξετάζω εάν είμαι σε θέση να κάνω καταρχήν την απόσταση των πέντε χιλιομέτρων. 1 ώρα και 26 λεπτά έγραψε το χρονόμετρο και αυτό μετά βίας.
Κάθε φορά όμως η κατάσταση δηλ ο χρόνος γινόταν καλύτερος μέχρι που κάποια μέρα μου ήρθε η ιδέα ενός προσωπικού μαραθωνίου χωρίς χρονικούς περιορισμούς και άλλα όρια .
Έμπνευση από έναν τύπο που θα τον γνωρίσετε κάποια στιγμή. Η ιδέα ήταν ο γύρος της λίμνης του Starnberg, μια απόσταση περίπου 55 χιλιομέτρων με θετικό πρόσημο την ομορφιά του τοπίου με μεγάλα κομμάτια της διαδρομής σε ασφαλτοστρωμένο όμως δρόμο. Σε κάποια συζήτηση και ψάνοντας τον συνδυασμό της ομορφιάς του τοπίου με μια διαδρομή σαν αυτήν του Μαραθωνίου.
Η ιδέα ενός γνωστού, για άλλους βέβαια λόγους ,της διαδρομής αυτής του ποταμού Würm μου άρεσε και έτσι ένα απόγευμα ξεκίνησα να δω πως θα ήταν φτάνοντας αρχικά μέχρι το Gräfelfing.
Απίστευτη διαδρομή που θα συναντήσεις μέχρι και κάστορες στο διάβα σου πέρα από πάπιες χήνες και κύκνους που συναντάς παντού στο Μόναχο. Η απόφαση είχε πλέον ληφθεί και ο σχεδιασμός είχε ήδη αρχίσει. Αποφάσισα να το κάνω πριν το καλοκαίρι μιας και στις διακοπές χαλαρώνεις λίγο και ίσως μετά να τα παρατήσεις.
Ποτέ δεν γνωρίζεις τα πάντα για τον εαυτό σου. Διαβάζοντας σε κάποια φόρουμς για διατροφή και συμπεριφορά την ημέρα της διαδρομής και πριν από αυτήν σε θέματα αντοχής, ενέργειας, φαγητού, αθλητικού υλικού (κυρίως παπουτσιών) πλησίαζαν οι ημέρες των θερινών διακοπών όπου ήταν και το deadline. Βεβαια σκοπός δεν ήταν ο στόχος αλλα περισσότερο από κάθε άλλο το ταξίδι .
Άλλωστε οι ατελείωτες διαφορετικές διαδρομές και όλα αυτά που γνώρισα, διάβασα, αλλά προπάντως άκουσα περπατώντας, στο διάστημα των δεκατεσσάρων αυτών μηνών είχαν αντισταθμίσει την κούραση.
Το μόνο που έμενε ήταν πλέον ήταν το κερασάκι στην τούρτα που δεν ήταν άλλο απο την εκπλήρωση της επιθυμίας που γεννήθηκε κάποια αναπάντεχη στιγμή που ούτε καν θυμάμαι πλέον πότε ακριβώς ήταν.
Πως ετοιμάστηκα:
Από τον Σεπτέμβριο και κάθε μήνα έκανα διάφορες διαδρομές. Ετσι π.χ. το Σεπτέμβριο είχα περπατήσει 16 διαδρομές συνολικά 90 χλμ
Από τον Μάρτιο του 2022 τόσο ο αριθμός των διαδρομών όσο και τα χιλιόμετρα αυξάνονται π.χ. ΜΑΡΤΙΟΣ, 23 διαδρομές συνολικά 108 χλμ, ΑΠΡΙΛΙΟΣ, 16 διαδρομές συνολικά 114χλμ με αποκορύφωμα τον Ιούνιο με 16 διαδρομές και συνολικά 181 χλμ
Κυριακή 17η Ιουλίου έμελλε να είναι η ημερομηνία. Δεν υπήρχε άλλωστε και άλλη Κυριακή ελεύθερη πριν τις διακοπές, που είχα θέσει και ως στόχο
- Hirschgarten:Ωρα εκκίνησης 05:15
- Σημείο επιστροφής: Gautinger Weiher
- Hirschgarten:Ωρα τερματισμού 14:00
- Χρόνος προς σημείο επιστροφής: 3,5 ώρες
- Χρόνος επιστροφής: 4,5 ώρες
- Ελάχιστος χρόνος ανά χλμ: 8:49min
- Μέγιστος χρόνος ανά χλμ: 13:44min
- Τα τελευταία 5χλμ δύσκολα
Σάκκος με 4 μπουκάλια νερό μπάρες πρωτειίνης και φορητό φορτιστή που θα χρειαστεί εαν το τοπίο ενδείκνυται για φωτογραφίες (βάρος περίπου 10 κιλά.) και προετοιμασμένος ακόμη και να γυρίσω με Sbahn ή να με μαζέψει κάποιος απο την άκρη του δρόμου αλλά σε καμμία περίπτωση δεν θα το ρισκαρα αν έβλεπα ότι δεν άντεχα.
Άλλωστε αν αυτή η περίοδος μας δίδαξε κάτι είναι , ότι η υγεία είναι πάνω από όλα.